تفاوت بین خانمها و آقایان :
زنان احساس خود را فریاد میزنند. ومردان در سكوت عشق می ورزند. بنا براین سكوت مردان را حمل به بی محلی آنها ندانید و سعی كنید به او بفهمانید كه باید دوست داشتن را همیشه بر زبان آورد. از طرف دیگر سعی نكنید همه افكار خود را بر زبان جاری كنید چرا كه حرف های بی مورد و صحبت كردن پیرامون افكار درونی مردان را خسته میكند. پس سعی كنید برای ابراز احساسات او را به حرف آورید اما خود تان به اندازه نیاز صحبت کنید .
مردان همین كه در دل، به زن مورد علاقه خود مهر می ورزند تصور می كنند،این مقدار عشق و محبت درونی برای یك زن كافی است. در حالی كه زنان دوست دارند، مردان، عشق و محبت را پیوسته بر زبان جاری كنند.
مردان دوست دارند زنان هنگام صحبت سراغ اصل مطلب بروند و صحبتهای بیهوده نكنند. اما زنان دوست دارد برای تعریف كردن هر موضوعی به جزئیات بپردازند. هرگاه برای مرد مورد علاقه خود موضوعی را بیان می كنید، تصور نكنید با یك زن روبرو هستید كه از شنیدن جزئیات موضوع لذت می برد، بلكه مرد دوست دارد هر چه زوتر از صحبت شما نتیجه گیری كند. پس سعی نكنید مسائل جزئی و پیش پا افتاده را بی جهت برای او كش دار كنید زیرا نتیجه عكس برای شما دارد و خیلی زود خسته و مكدر می شود .
زنان برای تحریك احساسات مرد از روش های مختلفی استفاده می كنند، گاهی از راه گله و شكایت، گاهی با قهر و دعوا ، یا از راه سكوت، اما مردان با هیچ یك از این راهها آشنا نیستند و این رفتار شما را به گونه ای دیگر تعبیر میكنند كه بیشتر خلاف منظور شما است. مثلاً به جای آنكه شما را كانون احساس ومحبت بدانند شما را نق نقو و پر توقع فرض می كنند. پس بهتر است همیشه به جای استفاده ابزاری از لغات و حركات خود، مستقیماً، برای او تشریح كنید كه مدتی است شما را فراموش كرده و اكنون به محبت و توجه او نیاز دارید .
مردان چون به راحتی زنان نمی توانند احساسات خود را بروز دهند خیلی موارد رفتار درونی خود را با عصبانیت نشان می دهند. خیلی مواقع خودشان هم دلیل رفتارشان را نمی دانند. گاهی تصور می كنید عصبانیت مرد نشان دهنده ناراحتی او از شما یا نشانه دلزدگی اوست، اما ساختار تكاملی مردان به گونه ای است كه هنگامی كه ترسیده اند یا نگران هستند یا احساس گناه می كنند عصبانی به نظر می رسند. به این خاطر وقتی شما برای جلب توجه او گله و گله گذاری را آغاز می كنید، او خود را مقصر قلمداد می كند و وقتی خود را گناهكار دید عصبانی می شود .
مردان چون همیشه به راه حل فكر می كنند همین كه ناآرامی زن را مشاهده كردند، به فكر راه حل می افتند. در حالی كه همه این در هم ریختگی های زن، ریشه در دریافت نكردن احساس و توجه مرد دارد، و مردان چون به این مطلب واقف نیستند راه حل ارائه می دهند و زنان چون نمی دانند مردان به اصل موضوع پی نبرده اند، عصبانی میشوند. نگرانی و ترس مرد رگ عصبانیت او را به جوش می آورد و از اینجا بگو مگو ها و جر و بحث ها آغاز می شود درحالی كه مرد می توانست با بوسیدن و در آغوش كشیدن زن، كانون احساس او را سیراب كند.
زنان به راحتی قادرند احساسات و عواطف خود را تغییر دهند. مثلا پس از آنكه عصبانی شدند همه چیز را فراموش كنند و به ابراز احساسات مشغول شوند اما مردان چون این توانایی را ندارند، واكنش های منفی مانند عصبانیت ، قهر كردن و...شما را ابدی تصور می كنند به این لحاظ به راحتی شما نمی توانند به محیط تبادل احساسات باز گردند.
برخلاف زنان مردان دوست ندارند به اشتباهات خود اعتراف كنند وپیشنهاد و نصیحت زنانه را حمله انتقادی تلقی می نمایند. همچنین آنان از احساسی برخورد كردن زنان در برابر مشكلات ناراحت شده ، دوست دارند مشكلات از راه اصولی حل شود. بنا براین به هنگام بروز مشكلات، طبیعی است كه، مردان در فكر فرو میروند و زنان رفتار احساسی از خود بروز می دهند.
مهمترین اصل در مردان این است كه ، مردها كمتر از زنان به عشق و روابط عشقی اهمیت می دهند. دلیل آن هم این است كه مردان هویت خود را از ناحیه شغل و موفقیتهای اجتماعی تعریف می كنند و زنان بر اساس روابط عشقی خویش.