کشف کودک معنوی درون

 

   در ژرفای دل هر یک از ما کودکی معنوی وجود دارد - نوزاد مقدس ، طفل محبوب - کودک معصوم که با عشق و در عشق زندگی می کند . این بخش از وجودمان چیزی به نام  " منیت " را نمیشناسد . زیرا منیت آن شکافیست که ما را از خدا ، از طبیعت ، از دیگران و از خود جدا میکند . کودک معنوی از واقعیتی بسیار عظیمتر از " شخصیت " آگاه است . به ما کمک می کند که تسلیم ضمیر برتر خود - خدای درونمان- شویم . زیرا کودک معنوی با چشم دل می بیند : با دانش درون . کودک معنوی با سکوت روح و جان سخن می گوید : با کلمات ساده ، با وضوح و روشنی و خرد جاودان .هدیهاش معصومیت و شور و شوقی است که بی تابانه به آن نیازمندیم . این کودک فرزند نور است ، غوطه ور در نور ، محاط در شادمانی . کودک معنوی درون از این حقیقت آگاه است که منشا بیکران عشق الهی او را زنده نگاه می دارد. 

 

   متاسفانه وقتی به ظواهر زندگی می پردازیم ، کودک معنوی درونمان تیره و تار می شود . وقتی توجه خود را به این معطوف می کنیم که در چشم دیگران چگونه به نظر می آییم ، یا می کوشیم دیگران را به بازی بگیریم یا اطرافیانمان را زیر سلطه خود در آوریم ، بینش کودک معنوی درون - و تماس با ضمیر الهی خود - را از دست می دهیم

 

   کودک معنوی درون را می توان به هنگام مراقبه یا دعا یا تعمق یافت . گاه کودک معنوی در رویا به سراغمان    می آید . این زمان وقتی است که که ذهن استدلالی کنار می رود و اجازه می دهد که خردی ژرفتر سخن گوید . گاه می بینیم که در حال زایش کودکی هستیم یا کودکی در حال تولد است . این معمولا نمایانگر تولد ویژگی تازه  یا بیدار شدن بخش خفته ای از شخصیت ماست. 

 

   اتکا به دیگری = وقتی والد درونتان ( خواه والد مهرآمیز و خواه والد حمایتگر ) از کودک درون همه مراقبت می کند ، اما کودک درون خودتان را رها می کند و به حال خود می گذارد.

 

   اگر میخواهید از ضمیر درون یا ضمیر برترتان پیامهایی دریافت کنید پیش از خوابیدن نامه ای بنویسید ، رویایی بطلبید که نشانتان دهد چگونه دیگر بار در حق کودک درونتان پدری و مادری کنید.

 

   معمولا هدایتگر معنوی می گوید:  به من اعتماد کن . بگذار احساسهایت را احساس کنی . بگذار آسیب پذیر باشی و گریه کنی . چه لزومی دارد که همیشه نیرومند باشی ؟ بگذاز کودک درونت همه احساسهایت را احساس کند ، نه فقط بعضی آز آنها را . فرصتی را به کودک درونت اختصاص بده . همه وقتت را با فعالیت پر نکن . بیشتر بخوان و بیشتر بنویس . به درون بنگر و از کودک درونت بپرس که خواهان چیست . برای طلب هدایت دست به دعا بردار . مجالی را نیز برای کودک معنویت بگذار که این چنین به خدا ، طبیعت و به خود تو نزدیک است.